Odbiór mieszkania na rynku wtórnym - strona 2
Norma normie nie równa
Samo ustalenie ile metrów ma mieszkanie wcale nie jest łatwe a odpowiedzi można dostać kilka. Problem w tym, że nie ma jednego sposobu na jej pomiar, a sposób pomiaru może czasem istotnie wpłynąć na jego wynik. W przepisach prawnych sposób mierzenia powierzchni mieszkania jest uregulowany aż w 3 ustawach – w każdej nieco inaczej. Inaczej więc będzie powierzchnia mieszkania obliczona dla celów podatku od nieruchomości, inaczej dla celów podatku od spadków, a jeszcze inaczej na podstawie ustawy o ochronie praw lokatorów. Do tego sposób obliczania powierzchni regulują również Polskie Normy, które wprawdzie nie są obowiązkowe, ale do których często odwołują się wykonawcy robót budowlanych. Niestety Polskie Normy także nie są jednolite, a dodatkowo ich stosowanie nie jest obowiązkowe. Nie wystarczy więc powołanie się w umowie na Polską Normę, konieczne jest bowiem wskazanie konkretnej normy na podstawie której ma być zrobiony obmiar. Obecnie można spotkać się ze stosowaniem dwóch różnych polskich norm: PN-70/B-02365 oraz PN-ISO 9836:1997. Różnice pomiędzy normami mogą być istotne, np. według pierwszej z nich pomiaru dokonuje się na wysokości 1 m nad podłogą, natomiast według drugiej na wysokości podłogi. Według pierwszej normy pomiar wykonuje się w stanie surowym (a więc bez tynków, które przecież „pomniejszają” powierzchnię mieszkania), według drugiej zaś w stanie całkowicie wykończonym.
Ile pod skosem
Duże znaczenie może mieć to, że według normy 70/B-02365 nie wlicza się do powierzchni wszelkiego rodzaju pomieszczeń otwartych, typu balkony, loggie, tarasy, natomiast według normy 9836 powinny być one wliczane do powierzchni pomieszczenia (aczkolwiek wyszczególnione osobno jako powierzchnie nienakryte. Inne są też zasady pomiaru pomieszczeń z tak zwanymi „skosami”. Według normy PN-70/B-02365 powierzchnię pomieszczeń o wysokości powyżej 220 cm liczy się normalnie - w 100 proc. Przy wysokości pomieszczenia od 140 cm do 220 cm liczy się tylko 50 proc. powierzchni. Natomiast pomieszczeń o powierzchni poniżej 1,40 nie wlicza się wcale do powierzchni mieszkania. Z kolei według normy PN-ISO 9836:1997 osobno liczy część powierzchnię tej części pomieszczenia która ma wysokość od 190 cm wzwyż, a osobno część o wysokości poniżej 1,90.
Źródło: foter.com
