Nadodrze się zmienia - strona 2

Urzędnicy i projektanci najpierw spotkali się z mieszkańcami kamienic wokół wybranych podwórek, by posłuchać, czego chcieliby od swojej przestrzeni, a potem pokazali projekty, które powstały na podstawie tych rozmów. Będą się więc na nich pojawiać tereny zielone, place zabaw czy miejsca parkingowe. Już rozpoczęły się lokalne festyny.

– Po festynach podwórkowych także zmienia się nastawienie ludzi. Bardziej cieszą się oni z remontów podwórek, dostrzegając ich pozytywy zamiast toczyć wojny o miejsca parkingowe, liczbę ławek i klombów, a także pozytywniej odnoszą się do siebie wzajemnie – mówi Maja Zabokrzycka. – Bardzo często ludzie mieszkający w kamienicach, które otaczają jedno podwórko, w ogóle się nie znają i takie spotkania to pierwsza szansa na to, żeby ze sobą porozmawiać. Dzięki współpracy z firmą wykonującą remonty udało się zatrudnić kilka osób z Nadodrza do pracy przy rewitalizacji. Spośród mieszkańców zdarza się też wyłowić osoby, które gotowe są wziąć na siebie rolę liderów i pewne zmiany, wspólne inicjatywy prowadzić na własną rękę – dodaje.

Na razie najpoważniejszym minusem rewitalizacji Nadodrza jest fakt, że powoli zauważa się wyniki inwestycji w infrastrukturę, ale nie ma podobnego nacisku na tzw. miękkie programy. Na to środków unijnych nie było – i niestety – widać to wyraźnie. Jedynie Infopunkt na Łokietka 5 w pełni rozwinął skrzydła i trwale zaznaczył się na mapie Wrocławia.

To jednak nie jedynie miejsce, które poprzez swoją działalność ma wpłynąć na zmianę mieszkańców Nadodrza. Przy ulicy Dubois 33 jest tworzone Centrum Rozwoju Zawodowego. W zabytkowych pomieszczeniach po dawnej pralni przemysłowej i farbiarni powstanie ośrodek, który ma stać się centrum edukacyjnym dla młodzieży i studentów, a także miejscem spotkań z ekspertami w dziedzinie mody, sztuki i wzornictwa przemysłowego oraz wystaw artystów i rzemieślników.

Jest także energicznie działające CRK przy Jagiellończyka 10 – jedna z nieformalnych stolic alternatywnej kultury w mieście. Działa prężnie, jednak na same zmiany na Nadodrzu wielkiego wpływu nie ma. – Najszerzej zakrojona zmiana to chyba zmiana wizerunku Nadodrza. Ludzie wiedzą, że wiele się tu dzieje i chcą w tym uczestniczyć. Pojawia się coraz więcej miejsc o charakterze artystycznym i rzemieślniczym, co przyciąga mieszkańców z innych części miasta. Działają też artyści i ludzie, którzy angażują się w nasze kampanie, chcą nieodpłatnie pracować z dziećmi czy nawet uczestniczyć fizycznie w pracach na podwórkach, które nie są obojętne rewitalizacją – mówi Maja Zabokrzycka. – Co więcej, wokół Infopunktu w tym czasie zebrało się wiele osób, coś na kształt think-tanku, które są gotowe poświęcać swój czas na szukanie najlepszych rozwiązań dla Nadodrza – dodaje.

I właśnie to jest największą nadzieją na przyszłość dla tego osiedla. Oby udało się ją wykorzystać!

Historia osiedla

Przedmieście Odrzańskie (Odervorstadt) włączono w granice miasta w 1808 roku. Od północy jego granicę stanowi linia kolejowa (godny uwagi jest zaniedbany budynek Dworca Nadodrze, który czeka na pomysł, jak go rewitalizować). Wschodnia granica Nadodrza, oddzielająca je od Ołbina, biegnie ulicami księcia Poniatowskiego i Jedności Narodowej, które mają ogromy potencjał, by stać się ulicami handlowymi, jeśli w czasach galerii handlowych jest to w ogóle jeszcze możliwe. Od południa Nadodrze graniczy ze Starym Miastem i wyspami odrzańskimi, co stanowi o dużym potencjale turystycznym tej dzielnicy. Wiodą doń mosty: Pomorski, Uniwersytecki, Kładka Bielarska (zwana Żabią) i Mosty Młyńskie.

Od lat 60. XIX wieku Nadodrze jest gęsto zabudowywane kamienicami czynszowymi. Dzisiejszy wygląd osiedla wynika z przebiegu dawnych dróg (obecnie ulic), układu dawnych kanałów i stawów oraz z historycznych podziałów własnościowych. Nadodrze (podobnie jak sąsiadujący z nim Ołbin) nie uległo tak poważnym zniszczeniom wojennym jak plac Grunwaldzki, dlatego na jego terenie dominują kamienice z przełomu XIX i XX wieku.

ul_Pomorska_wroclaw